Çocuk Kardiyolojisi

Bebeklerin kalp gelişimi anne karnındaki ilk üç ayda tamamlanır. Bu esnada oluşabilecek sorunlar kalbin normal gelişimini engelleyerek odacıklar arasında delik oluşmasına, damarlarda veya kapaklarda darlıklara, yetersizliklere neden olabilir. Kalbin anne karnında normalden farklı gelişmesinden kaynaklanan ve doğuştan itibaren olan bu hastalıklara DOĞUŞTAN/KONJENİTAL KALP HASTALIĞI denir. Bu hastalıkların birçoğu doğumdan sonraki ilk yıl içerisinde belirti verir. Bazen hastalık doğuştan olsa da, belirtileri ileriki yıllarda ortaya çıkabilir. Çocuklarda EDİNSEL/SONRADAN oluşan kalp hastalıkları da görülebilmektedir.

Her iki hastalık grubunda da ritim bozukluğu ile karşılaşılmaktadır.

Doğumsal kalp hastalıklarında morarma, sık nefes alıp verme, sıkıntılı solunum, kalp hızında artma, sık solunum yolu enfeksiyonu, kilo alamama, gelişme bozukluğu, egzersizi tolere edememek, çabuk yorulma, bayılma, göğüs ağrısı gibi bulgularla görülebilir. Doğumsal kalp hastalıklarının büyük kısmında çocuğu ve aileyi rahatsız edecek belirgin bir bulgu yoktur. Rutin muayene sırasında çoğunlukla üfürüm duyulması ve bazı diğer bulgularla (örneğin; kalp grafisinde kalp büyümesi şüphesiyle) çocuk hekimi kalp hastalığından şüphelenerek hastayı çocuk kardiyoloji uzmanına yönlendirebilir.

Sonradan oluşan kalp hastalıkları da benzer bulgularla kendini gösterir. Sonradan oluşan kalp hastalıkları grubu da ülkemizde sık görülen ateşli eklem romatizması, enfeksiyöz, metabolik ve sistemik hastalıklara eşlik eden kalp hastalıkları ve benzeri kalp hastalıklarıdır.

Doğuştan kalp hastalıklarının bazıları kendiliğinden düzelebilir. Bunlar kulakçıklar veya karıncıklar arasında bulunan küçük deliklerdir. Ancak bu hastaların çocuk kardiyoloğu tarafından düzenli olarak takip edilmeleri gereklidir.

Doğan her yüz bebekten yaklaşık olarak birinde doğuştan kalp hastalığı riski bulunmaktadır. Bu risk çeşitli genetik ve çevresel etkilere göre değişebilir.

Çocuklarda görülen kalp hastalıklarının doğru tanısı ve zamanında tedavisi çok önemlidir ve hayat kurtarıcıdır. Tanı için en sık kullanılan yöntem ekokardiyografidir.